معرفی یک افسانه زنده
دنیس اوربکو (Denis Urubko) متولد ۲۹ ژوئیه ۱۹۷۳ در نالچیک روسیه، یکی از برجستهترین کوهنوردان حال حاضر جهان است. این اسطوره زنده کوهنوردی با ۲۳ صعود موفق به قلل ۸۰۰۰ متری (که ۱۴ مورد آنها بدون اکسیژن مکمل بوده) در زمره معدود کوهنوردان تاریخ قرار گرفته است.
پروفایل رسمی دنیس اوربکو در وبسایت 8000ers
صعودهای شاخص و تاریخساز
۱. صعود انفرادی به K2 (۲۰۰۷)
اوربکو در سال ۲۰۰۷ با یک صعود انفرادی و سبکبار از مسیر جاپونسه، جهان را شگفت زده کرد. این صعود در شرایطی انجام شد که بسیاری از تیمها به دلیل شرایط سخت جوی بازگشته بودند.
۲. اولین صعود زمستانی به ماکالو (۲۰۰۹)
اوربکو به همراه سیمونه مورو و کورادو کاسیمونتی در ۹ فوریه ۲۰۰۹ اولین صعود زمستانی به ماکالو (۸۴۸۵ متر) را به ثبت رساند.
گزارش صعود زمستانی ماکالو در Alpinist
۳. صعود زمستانی K2 (۲۰۱۸)
در ۲۲ ژانویه ۲۰۱۸، اوربکو به همراه تیم لهستانی اولین صعود زمستانی به دومین قله مرتفع جهان را انجام داد. این صعود پس از ۳۲ سال تلاش بی وقفه کوهنوردان مختلف محقق شد.
۴. صعودهای سریع به قلل ۸۰۰۰ متری
-
صعود ۱۷ ساعته به گاشربروم ۲ (۲۰۰۱)
-
صعود ۲۱ ساعته به برودپیک (۲۰۰۳)
-
صعود ۲۳ ساعته به گاشربروم ۱ (۲۰۰۳)
ویژگیهای منحصر به فرد
۱. سبک آلپینی خالص: اوربکو همواره از سبک سنتی و سبکبار حمایت کرده است.
۲. مهارتهای فنی استثنایی: او به عنوان یکی از فنیترین کوهنوردان جهان شناخته میشود.
۳. روحیه نجات: مشارکت در چندین عملیات نجات در ارتفاع بالا از جمله در K2 و ماناسلو.
چالشها و جنجالها
-
انصراف از تیم ملی قزاقستان در سال ۲۰۱۴
-
اختلاف نظر با تیم لهستانی در صعود زمستانی K2
-
انتقادات شدید به تجاری شدن کوهنوردی
مصاحبه جنجالی اوربکو درباره K2 در ExplorersWeb
میراث اوربکو
-
نویسنده کتاب “The Sport of Mountaineering”
-
مربی و مشاور بسیاری از کوهنوردان جوان
-
دارنده نشان “پلنگ برفی” (بالاترین نشان ورزشی قزاقستان)
“کوهنوردی برای من یک فلسفه زندگی است، نه یک رقابت برای ثبت رکورد”
-
دنیس اوربکو
صعود های خیره کننده در شوروی
دنیس اوربکو توانست در سال ۲۰۰۶ قله البروس که بام قاره اروپا می باشد را تنها در ۳ ساعت و ۵۵ دقیقه صعود نماید. این بهترین رکورد در صعود قله البروس می باشد. او در صعود به قله ۷۰۱۰ متری خانتنگری در مدت ۱۲ ساعت و ۲۱ دقیقه توانست رکورد سریعترین صعود به قله سرسخت و فنی خانتنگری را از آن خود کند.
دنیس اوربکو افسانه ای رکورد سریع ترین صعود به قلل پلنگ برفی را که شامل ۵ قله ی بالای ۷۰۰۰ متر در محدوده شوروی می باشد را از آن خود کرد.
حضور در هیمالیا و صعود به قلل ۸۰۰۰ متری
دنیس اوربکو در سال ۲۰۰۰ گام بر هیمالیا نهاد و فعالیت های خیره کننده ای در کوهستان انجام داد و توانست ۱۹ صعود موفق به قلل هشت هزار متری داشته باشد. صعود به ۱۴ قله بالای هشت هزار متری و پیوستن به باشگاه هشت هزارمتری ها. این صعودها بدون استفاده از کپسول اکسیژن صورت گرفت
در سال ۲۰۰۹ به همراه سیمون مورو توانست قله ماکالو و گاشربروم ۲ را صعود نماید. در گاشربروم ۲ به همراه سیمون مورو و کوری ریچاردز بر فراز قله گاشربروم ۲ قرار گرفتند و تاریخ ساز شدند. سیمون مورو بر روی قلل چوآیو ، لوتسه ، ماناسلو ، برودپیک ، کالی هیمال ، پوبدا و چندین قله مرتفع دیگر گشایش مسیر انجام داد.
صعود قله چوآیو از مسیر جدید
صعودهای انجام شده توسط دنیس اوربکو
۲۰۰۰ اورست بدون اکسیژن کمکی
۲۰۰۱ لوتسه بدون اکسیژن مصنوعی
۲۰۰۱ گاشربروم از دهلیز ژاپنی ها
۲۰۰۱ صعود سرعتی گاشربروم ۲ ( دنیس اوربکو از ارتفاع ۵۸۰۰ متر تا قله را در ۷ ساعت و سی دقیقه صعود کرد و در مدت ۴ ساعت بازگشت
۲۰۰۲ قله کانگچنجونگا از مسیر جنوب غربی بدون استفاده از اکسیژن مصنوعی
۲۰۰۲ قلل اصلی و فرعی شیشاپانگما بدون استفاده از اکسیژن کمکی
۲۰۰۳ قله نانگاپاربات از مسیر کینشوفر بدون استفاده از اکسیژن کمکی
۲۰۰۳ قله برودپیک بدون استفاده از اکسیژن کمکی
۲۰۰۴ صعود شبانه قله آناپورنا
۲۰۰۵ اولین صعود قله برودپیک از مسیر جنوب غربی به سبک آلپی به همنوردی سرگی ساموئیلوف
۲۰۰۷ صعود به قله دائولاگیری
۲۰۰۷ صعود به قله کی ۲ از مسیر ژاپنی ها به همنوردی سرگی ساموئیلف
۲۰۰۸ صعود به قله ماکالو
۲۰۰۹ اولین صعود زمستانی قله ماکالو به همنوردی سیمون مورو
۲۰۰۹ صعود به سبک آلپی به قله چوآیو از مسیر جنوب شرقی
۲۰۱۰ صعود از مسیر کول جنوبی به قله لوتسه ( این صعود از مسیر جدید انجام شد و دنیس اوربکو از کمپ سه تا قله را به صعورت انفرادی صعود کرد)
۲۰۱۱ اولین صعود زمستانه قله گاشربروم ۲ به همنوردی سیمون مورو و کوری ریچاردز
۲۰۱۴ صعود از مسیر شمالی به قله کانچنجونگا
۲۰۱۹ صعود به قله گاشربروم ۲
۲۰۱۹ صعود از مسیر جدید به قله گاشربروم ۲ ( این صعود از ارتفاع ۶۲۰۰ متری تا قله به صورت انفرادی انجام شد. صعود در ۲۴ ساعت به پایان رسید)
صعود زمستانه دنیس اوربکو
اکسپدیشن کی ۲ در زمستان ۲۰۱۸
تیم ۱۳ نفره از کوهنوردان حرفه ای لهستان تصمیم به صعود زمستانه قله کی ۲ در فصل زمستان گرفتند. هیچکس تابحال کی ۲ را در زمستان صعود نکرده بود. در این تیم اسم دنیس اوربکو به چشم می خورد. سرپرستی این تیم با کریستف ویلیچکی معروف بود و گروه بزرگی از باربران پاکستانی بار حدودا ۱۰۰۰ کیلوگرمی تیم را به بیس کمپ رسانید. مسیر صعود تیم قرار بود مسیر سزن باشد و تیم به کمپ ۱ در ارتفاع ۵۷۰۰ متری رسید و تصمیم گرفت کمپ ۱ را برپا نکند. تیم راهی کمپ ۲ در ارتفاع ۶۲۰۰ متری شد. این تیم برای صعود زمستانه قله کی ۲ حدود ۲ سال تلاش کرده بود. اسپانسر این تیم وزارت ورزش لهستان بود و امید زیادی به تیم کی ۲ داشت.
سرپرست تیم یعنی کریستف ویلیچکی کسی است که اولین صعود زمستانه قله اورست را انجام داده است. وی تا آن لحظه سه اکسپدیشن زمستانه کی ۲ را رهبری کرده بود. کوهنوردان صاحب نامی چون آدام بلیچکی ، دنیس اوربکو، یانوش گولاب ، آرتور مالک و .. در تیم حاضر بودند. در این صعود تیم به دلیل اتمام فصل زمستان از ادامه صعود انصراف داد ولی دنیس اوربکو معتقد بود زمستان واقعی از ۲۸ دسامبر تا ۲۹ فوریه است. دنیس اوربکو از تیم جدا شده و توانست تا ارتفاع ۷۰۰۰ متری کی ۲ صعود کرد. تا آن تاریخ او به بالاترین ارتفاع کی ۲ در زمستان دست یافته بود.
در سال ۲۰۲۱ اولین صعود زمستانه قله کی ۲ توسط کوهنوردان نپالی رقم خورد. در این زمستان سه کوهنورد معروف با نام های علی سدپارا ، جان اسنوری و پابلو موهر در مسیر کمپ سه به قله مفقود شدند
صعود زمستانه در هیمالیا
عملیات امدادی در نانگاپاربات
دنیس اوربکو به همراه تیم لهستانی در تلاش برای صعود زمستانه قله کی ۲ بودند. ناگهان خبر رسید که در نانگاپاربات دو کوهنورد گیر کردند. دنیس اوربکو به همراه آدام بیلیکی اکسپدیشن کی ۲ را ترک کردند و با هلی کوپتر خود را به بیس کمپ قله نانگاپاربات رساندند. آنها در مدت کمی به ارتفاع ۶۵۰۰ متری صعود کرده و توانستد الیزابت رول را از مرگ حتمی نجات دهند.
زمستان ۲۰۲۰ در برودپیک
در زمستان ۲۰۲۰ دنیس اوبکو به همراه دن بویی و لوتا هینستا به قصد صعود زمستانه قله برودپیک راهی قراقروم شدند. مراحل هم هوایی در حال انجام بود و کمپ ها در بالا برپا می شد. ناگهان شرایط تغییر کرد و دن بویی دچار ذات الریه شد. حال او رو به وخامت بود و باعث شد از ادامه صعود منصرف شود. لوتا هینستا و دن بویی تصمیم به ترک اکسپدیشن گرفتند. دنیس اوربکو در میان بهت همه تصمیم جدی گرفت و در برودپیک ماند. تصمیم او صعود انفرادی به برودپیک را امتحان کند. صعودی که بسیار سخت و نفس گیر بود.
در مسیر صعود بهمن رخ داد ولی دنیس اوربکو سالم بود و برخوردی با بهمن نداشت. او در ساعت ۱۵.۳۰ به کمپ سه رسید. روز بعد با هدف صعود به قله کمپ را ترک کرد و در مسیر بخاطر عملکرد طناب او سقوط کرد و در نزدیکی یک شکاف یخی متوقف شد. دنیس به ارتفاع ۷۴۰۰ متری رسیده بود و کمتر از ۷۰۰ متر تا فتح قله فاصله داشت. بعد از یرزی کوکوچکا هیچکس این قله را زمستانه صعود نکرده بود. سرعت باد به ۶۰ کیلومتر در ساعت رسیده بود و خوش شانسی های روز قبل به دنیس گوشزد می کرد که ممکن است امروز هماند روز قبل خوش شانس نباشد. او که در ابتدای تصمیم به صعود انفرادی به این فکر کرده بود که باید زنده بماند، از ادامه صعود انصراف داد.
دنیس در اینجا تصمیم مهمتری نیز گرفت. او در برودپیک خود را بازنشسته کرد و دیگر نمی خواست به این سبک صعودها بازگردد. در ذهن او تصمیم جدید شکل گرفته بود. دنیس تصمیم گرفت از این پس به سنگنوردی روی آورد و به درجه صعود ۵/۱۳ در سنگنوردی برسد.