محمدعلی سدپارا، فرزند پاکستان

محمد علی سدپارا کوهنورد و هیمالیانورد پاکستانی است که زاده ی 2 فوریه سال 1976 در روستای سدپارا می باشد. روستای محل تولد علی سدپارا در شمالی ترین نقطه از کشور پاکستان می باشد. وی کوهنوردی را از سنین کم آغاز نمود. در سنین کودکی در دامان کوهستان های خشن محل تولد با کوه آشنایی زیادی یافت.
در شرایط سخت زندگی در پاکستان حمل بار کوهنوردان با دستمزد روزانه 3 دلار جزو پردرآمدترین مشاغل محسوب می شد. حمل بار به بیس کمپ قلل مرتفع منطقه قراقروم و کمک به صعودکنندگان این قلل تبدیل به شغل علی در کوهستان شد. کم کم muhmad ali sadpara در کوهستان منطقه قراقروم به تجربیات خود افزود.

سختی ها در زندگی علی سدپارا

محمدعلی سدپارا با حمل بار به بیس کمپ قلل کی2 ، برودپیک و گاشربروم ها مسیر را هرروز بیشتر فرا می گرفت. در ابتدای کار با ساده ترین پوشاک و کفش ها اقدام به عبور از مسیرهای برفی و سخت یخچال بالترو می نمود. روزی در حین حمل بار عینک خود را از دست داد و چشمانش دچار آسیب آفتاب زدگی شد تا علی سدپارا بداند کوچکترین اشتباهات می تواند بسیار خطرناک باشد.

در نزاع بین پاکستان و چین بر سر یخچال سیاچن، محمدعلی سدپارا به عنوان باربر جذب ارتش پاکستان شد، حضورش در کنار ارتش سختی های زیادی به همراه داشت. آنها شبانه از مسیرهای سخت و یخی بالا می رفتد و علی در دلش دعا می کرد تا خدا جان او را حفظ نماید. چرا که چندی قبل یک باربر در تاریکی شب سیگار خود را روشن نموده بود و این کار باعث تیراندازی به سمت او و مرگش شده بود.

دوران سخت سیاچن نیز گذشت و بعد از آن محمدعلی گفت ” بعد از سیاچن دیگر نمی ترسیدم” و در کوهنوردی دو نتیجه حاصل می شود، زندگی یا مرگ و شما باید شهامت پذیرش هریک را داشته باشید. در سال 2012 یک باربر از روستای سدپارا در مسیر صعود زمستانه به گاشربروم ناپدید شد و هیچگاه به خانه بازنگشت. این اتفاق ترس در دل خانواده های روستای سدپارا انداخت ولی علی را از مسیری که آغاز نموده بود، منصرف نکرد.

 

قدم به ارتفاعات بالاتر در قراقروم

 

علی به عنوان باربر و راهنما با تیم های خارجی همراه می شد و از سال 2006 تا سال 2015 توانست به قلل نانگاپاربات، گاشربروم 1 ، گاشربروم 2 صعود نماید. او توانست کی 2 را نیز تا منطقه باتل نک بالا برود. اما همیشه صعودهای او در سایه صعود مشتریان خارجی گم می شد.

 

ترس مادر علی از ورزش در فصل زمستان

 

پس از حادثه سال 2012 و مفقود شدن هم ولایتی علی سدپارا در صعود زمستانی گاشربروم 2 خانواده های روستا ترس زیادی از اکسپدیشن های زمستانی داشتند. مادر علی سدپارا به او می گفت که “این کار بیش از حد خطرناک است”  ولی علی نمی خواست کوهنوردی را که الان بخش بزرگی از زندگی او بود را کنار بگذارد. او هر روز در این ورزش حرفه ای تر و باتجربه تر می شد.  او مادرش را با این جملات توجیه می کرد که “اروپایی ها نمی گذارند که یخ بزنی، آنها به ما دستکش،چادر و کت پر می دهند” و مادرش پاسخ می داد “زمستان، زمستان است”

 

اکسپدیشن زمستانه نانگاپاربات در سال 2015

 

محمدعلی سدپارا به همراه اکس تکسیکون و دانیل ناردی راهی نانگاپاربات شد. در یک صعود بسیار سخت تیم تا 300 متر مانده به قله صعود کرد ولی به دلیل برودت شدید هوا و سختی در مسیریابی، تیم به پایین بازگشت. علی سدپارا راهنمای این اکسپدیشن بود ولی دمای 47- درجه می توانست مغز هر انسانی را دچار اشتباه نماید. الکس و تام  فکر کردند که علی دچار ادم مغزی شده است و در روزهای بعد هم امکان صعود مجدد پیش نیامد تا پرونده اکسپدیشن زمستانه نانگاپاربات در سال 2015 بسته شود.

 

داستان صعود زمستانه نانگاپاربات در سال 2016

 

در این سال چهار کوهنورد مطرح جهان در قالب دو تیم به بیس کمپ قله نانگاپاربات رسیدند. تیم اکس تکسیکوه و تام ناردی و تیم سیمون مورو و تامارا لونگر. علی نیز به عنوان راهنما به آنها پیوسته بود. با هماهنگی بین تیم ها مقرر شد دو تیم ادغام شوند ولی تام ناردی خیلی زود از همگی به دلیل اختلافات جدا شد و اکسپدیشن را ترک نمود. این ترک اکسپدیشن برای علی سخت بود چرا که لباس پر علی سدپارا متعلق به تام ناردی بود.

سرعت باد در حال کاهش بود و قرار بود یک پنجره هوایی خوب برای صعود به قله نانگاپاربات ایجاد شود ولی علی سدپارا لباس مناس صعود نداشت. این می توانست بن بستی در مقابل تحقق یک اتفاق بزرگ باشد. سیمون مورو که قدرت و جسارت علی سدپارا را دیده بود، لباس اضافه خود را به علی قرض داد تا علی با قدرت در مسیر صعود به نانگاپاربات قرم بگذارد.

در روز نهایی که قرار بود قله صعود شود. یعنی به طور دقیق در روز 26 فوریه سال 2016 علی سدپارا با لباس قرضی که از سیمون مورو گرفته بود، زودتر از سیمون به نزدیک قله رسید. او زیر قله منتظر سیمون مورو ماند تا سه متر نهایی را باهم صعود کنند و تاریخ ساز شوند. تامارا لونگر که همراه تیم بود، کمی قبل از قله از صعود انصراف داده و به کمپ در ارتفاع 7100 متری بازگشت.

سیمون مورو اذعان کرد که این صعود با کمک علی سدپارا رقم خورد. و علی سدپارا همانند تنزینگ نورگی برای اولین صعود قله اورست بود.

 

سفر علی سدپارا به لهستان و ایتالیا

 

پس از صعود زمستانه موفق علی سدپارا به همراه سیمون مورو به قله نانگاپاربات معروفیت علی بسیار فزونی یافت و علی در کنار سیمون مورو به ایتالیا و لهستان سفر کرد.  فرق علی با کوهنوردان اروپایی بیشتر مشخص شد. علی هیچگونه حامی مالی نداشت و با بازگشت به پاکستان باید به روستای سدپارا می رفت و به کشاورزی می پرداخت تا دوباره فصل صعود فرارسد و علی به کوهستان برای کسب درآمد بازگردد.

 

صعودهای علی سدپارا

 

2006 صعود به قله گاشربروم 2

2006 صعود به قله اسپانتیک

2008 صعود به قله نانگاپاربات

2008 صعود به قله موستاق آتا

2009 صعود به قله نانگاپاربات

2010 صعود به قله گاشربروم 1

2016 اولین صعود زمستانه به قله نانگاپاربات

2017 صعود به قله برودپیک

2017 اولین صعود پاییزی به قله نانگاپاربات

2017 اولین صعود زمستانه به قله پوموری

2018 صعود به قله کی 2

2019 صعود به قله لوتسه

2019 صعود به قله ماکالو

2019 صعود به قله ماناسلو

 

رویاهای علی سدپارا

 

روزی از او پرسیدند رویای تو در زندگی چیست؟ علی پاسخ داد که اعتقادش این است که زندگی اش خوب است و یادش می ماند که چه کسی باید باشد. او می گوید رویای من خرید یک چرخ خیاطی برای همسرم است و رویای دیگرم صعود زمستانه قله کی 2 می باشد.

 

صعود زمستانه قله کی 2

 

در تاریخ 2 فوریه سال 2021 تیمی متشکل از جان اسنوری، علی سدپارا ، ساجد سدپارا، پابلو خوآن مهر کمپ سه قله K2 را به مقصد قله ترک نمود. تیمی که قرار بود شگفتی ساز شود. این درحالی بود که تمام تیم ها به کمپ سه رسیده بودند و از ادامه صعود انصراف دادند. تیم حرفه ای شرکت سون سامیت ترکس نیز نتوانست بیشتر از ارتفاع 8000 متر قله K 2 راصعود کند و از ادامه صعود انصراف داد و به بیس کمپ قله کی 2 بازگشت.

شب در کمپ سه به سختی می گذشت و به دلیل کمبود چادر، تیم ها نتوانسته بودند به خوبی استراحت کنند و خیلی از کوهنوردان به دلیل خستگی و سرما از ادامه صعود انصراف داده بودند.

تیم چهار نفره علی سدپارا و همنوردان ساعت 2 بامداد کمپ سه را ترک نموده بود و در ارتفاع حدودا 7900 متری دستگاه ردیاب جان اسنوری خاموش شد و همه را نگران کرد. ساعت ها در بی خبری از تیم به سختی می گذشت تا اینکه ساجدعلی سدپارا از کمپ سه به بیس کمپ گزارش داد. ساجد سدپارا در منطقه باتل نک و از ارتفاع حدودا 8200 متری از تیم جداشده بود.

او می گوید تا آن ارتفاع بدون کپسول صعود کرده بودم و حس و حال عجیبی در من بود. با پدر مشورت کردم و او به من گفت از کپسول اکسیژن استفاده کنم ولی هنگام اتصال رگلاتور به کپسول، اکسیژن نشت کرد و عملا نمی توانستم از آن استفاده کنم. این اتفاق باعث شد از ادامه صعود انصراف دهم.

 

انتظار بیست و غم انگیز ساعته ساجدعلی سدپارا در کمپ سه

 

ساجد سدپارا به کمپ سه در ارتفاع 7300 متری بازگشت و نزدیک به 20 ساعت منتظر پدر و دو همنورد دیگرش ماند ولی از آنها خبری نشد. به صحبت های رئیس بیس کمپ ساجد متقاعد شد که به پایین بازگردد و ماندن بیشتر در آن ارتفاع برای ساجد نیز خطر آفرین است. ساجدعلی به تنهایی تا کمپ 1 فرود آمد و در آنجا دو شرپا به استقبالش رفته بودند تا او را تا بیس کمپ همراهی کنند. ساجد از نظر بدنی تحلیل رفته بود و غم بزرگ مفقودی پدر قلب او را می فشرد. هرچه زمان می گذشت احتمال زنده ماندن تیم صعود زمستانه کی 2 کمتر می شد.

چند پرواز هوایی هلی کوپتر اتش پاکستان نیز نتوانست نشانی از آن سه مرد پیدا کند تا تراژدی سال 2021 رقم بخورد. کم کم از روز 10 فوریه به دلیل خرابی هوا و عدم امکان صعود مجدد تیم ها بیس کمپ کی 2 را ترک می کردند، فقط عموزاده های علی و چند نفر از تیم همراه جان اسنوری و علی سدپارا در بیس کمپ ماندند تا در صورت باز شدن هوا مجدد به دنبال علی سدپارا و همراهانش بگردند.

ساجدعلی سدپارا در مصاحبه تلویزیونی می گوید تیم به قله رسیده است و احتمالا در مسیر بازگشت دچار حادثه شده است. و تراژدی قله K2 در اینجا شکل گرفت