دنیس ویکتوروویچ اوربکو (Denis Urbeko) کوهنورد متولد شوروی در سال 1973 می باشد. پس از فروپاشی شوروی وی تابعیت قزاقستانی را برای خود برگزید و بعدها در سال 2013 شهروند کشور لهستان شد. او یک کوهنورد قزاق-لهستانی می باشد. این مقاله را در سایت ایران پیکسل به صورت کامل می خوانید
صعود های خیره کننده در شوروی
دنیس اوربکو توانست در سال 2006 قله البروس که بام قاره اروپا می باشد را تنها در 3 ساعت و 55 دقیقه صعود نماید. این بهترین رکورد در صعود قله البروس می باشد. او در صعود به قله 7010 متری خانتنگری در مدت 12 ساعت و 21 دقیقه توانست رکورد سریعترین صعود به قله سرسخت و فنی خانتنگری را از آن خود کند.
دنیس اوربکو افسانه ای رکورد سریع ترین صعود به قلل پلنگ برفی را که شامل 5 قله ی بالای 7000 متر در محدوده شوروی می باشد را از آن خود کرد.
حضور در هیمالیا و صعود به قلل 8000 متری
دنیس اوربکو در سال 2000 گام بر هیمالیا نهاد و فعالیت های خیره کننده ای در کوهستان انجام داد و توانست 19 صعود موفق به قلل هشت هزار متری داشته باشد. صعود به 14 قله بالای هشت هزار متری و پیوستن به باشگاه هشت هزارمتری ها. این صعودها بدون استفاده از کپسول اکسیژن صورت گرفت
در سال 2009 به همراه سیمون مورو توانست قله ماکالو و گاشربروم 2 را صعود نماید. در گاشربروم 2 به همراه سیمون مورو و کوری ریچاردز بر فراز قله گاشربروم 2 قرار گرفتند و تاریخ ساز شدند. سیمون مورو بر روی قلل چوآیو ، لوتسه ، ماناسلو ، برودپیک ، کالی هیمال ، پوبدا و چندین قله مرتفع دیگر گشایش مسیر انجام داد.

صعود قله چوآیو از مسیر جدید
صعودهای انجام شده توسط دنیس اوربکو
2000 قله اورست بدون اکسیژن کمکی
2001 قله لوتسه بدون اکسیژن مصنوعی
2001 قله گاشربروم از دهلیز ژاپنی ها
2001 صعود سرعتی قله گاشربروم 2 ( دنیس اوربکو از ارتفاع 5800 متر تا قله را در 7 ساعت و سی دقیقه صعود کرد و در مدت 4 ساعت بازگشت
2002 قله کانگچنجونگا از مسیر جنوب غربی بدون استفاده از اکسیژن مصنوعی
2002 قلل اصلی و فرعی شیشاپانگما بدون استفاده از اکسیژن کمکی
2003 قله نانگاپاربات از مسیر کینشوفر بدون استفاده از اکسیژن کمکی
2003 قله برودپیک بدون استفاده از اکسیژن کمکی
2004 صعود شبانه قله آناپورنا
2005 اولین صعود قله برودپیک از مسیر جنوب غربی به سبک آلپی به همنوردی سرگی ساموئیلوف
2007 صعود به قله دائولاگیری
2007 صعود به قله کی 2 از مسیر ژاپنی ها به همنوردی سرگی ساموئیلف
2008 صعود به قله ماکالو
2009 اولین صعود زمستانی قله ماکالو به همنوردی سیمون مورو
2009 صعود به سبک آلپی به قله چوآیو از مسیر جنوب شرقی
2010 صعود از مسیر کول جنوبی به قله لوتسه ( این صعود از مسیر جدید انجام شد و دنیس اوربکو از کمپ سه تا قله را به صعورت انفرادی صعود کرد)
2011 اولین صعود زمستانه قله گاشربروم 2 به همنوردی سیمون مورو و کوری ریچاردز
2014 صعود از مسیر شمالی به قله کانچنجونگا
2019 صعود به قله گاشربروم 2
2019 صعود از مسیر جدید به قله گاشربروم 2 ( این صعود از ارتفاع 6200 متری تا قله به صورت انفرادی انجام شد. صعود در 24 ساعت به پایان رسید)

صعود زمستانه دنیس اوربکو
اکسپدیشن کی 2 در زمستان 2018
تیم 13 نفره از کوهنوردان حرفه ای لهستان تصمیم به صعود زمستانه قله کی 2 در فصل زمستان گرفتند. هیچکس تابحال کی 2 را در زمستان صعود نکرده بود. در این تیم اسم دنیس اوربکو به چشم می خورد. سرپرستی این تیم با کریستف ویلیچکی معروف بود و گروه بزرگی از باربران پاکستانی بار حدودا 1000 کیلوگرمی تیم را به بیس کمپ رسانید. مسیر صعود تیم قرار بود مسیر سزن باشد و تیم به کمپ 1 در ارتفاع 5700 متری رسید و تصمیم گرفت کمپ 1 را برپا نکند. تیم راهی کمپ 2 در ارتفاع 6200 متری شد. این تیم برای صعود زمستانه قله کی 2 حدود 2 سال تلاش کرده بود. اسپانسر این تیم وزارت ورزش لهستان بود و امید زیادی به تیم کی 2 داشت.
سرپرست تیم یعنی کریستف ویلیچکی کسی است که اولین صعود زمستانه قله اورست را انجام داده است. وی تا آن لحظه سه اکسپدیشن زمستانه کی 2 را رهبری کرده بود. کوهنوردان صاحب نامی چون آدام بلیچکی ، دنیس اوربکو، یانوش گولاب ، آرتور مالک و .. در تیم حاضر بودند. در این صعود تیم به دلیل اتمام فصل زمستان از ادامه صعود انصراف داد ولی دنیس اوربکو معتقد بود زمستان واقعی از 28 دسامبر تا 29 فوریه است. دنیس اوربکو از تیم جدا شده و توانست تا ارتفاع 7000 متری کی 2 صعود کرد. تا آن تاریخ او به بالاترین ارتفاع کی 2 در زمستان دست یافته بود.
در سال 2021 اولین صعود زمستانه قله کی 2 توسط کوهنوردان نپالی رقم خورد. در این زمستان سه کوهنورد معروف با نام های علی سدپارا ، جان اسنوری و پابلو موهر در مسیر کمپ سه به قله مفقود شدند

صعود زمستانه در هیمالیا
عملیات امدادی در نانگاپاربات
دنیس اوربکو به همراه تیم لهستانی در تلاش برای صعود زمستانه قله کی 2 بودند. ناگهان خبر رسید که در نانگاپاربات دو کوهنورد گیر کردند. دنیس اوربکو به همراه آدام بیلیکی اکسپدیشن کی 2 را ترک کردند و با هلی کوپتر خود را به بیس کمپ قله نانگاپاربات رساندند. آنها در مدت کمی به ارتفاع 6500 متری صعود کرده و توانستد الیزابت رول را از مرگ حتمی نجات دهند.
زمستان 2020 در برودپیک
در زمستان 2020 دنیس اوبکو به همراه دن بویی و لوتا هینستا به قصد صعود زمستانه قله برودپیک راهی قراقروم شدند. مراحل هم هوایی در حال انجام بود و کمپ ها در بالا برپا می شد. ناگهان شرایط تغییر کرد و دن بویی دچار ذات الریه شد. حال او رو به وخامت بود و باعث شد از ادامه صعود منصرف شود. لوتا هینستا و دن بویی تصمیم به ترک اکسپدیشن گرفتند.دنیس اوربکو در میان بهت همه تصمیم جدی گرفت و در برودپیک ماند. تصمیم او صعود انفرادی به برودپیک را امتحان کند. صعودی که بسیار سخت و نفس گیر بود.
در مسیر صعود بهمن رخ داد ولی دنیس اوربکو سالم بود و برخوردی با بهمن نداشت. او در ساعت 15.30 به کمپ سه رسید. روز بعد با هدف صعود به قله کمپ را ترک کرد و در مسیر بخاطر عملکرد طناب او سقوط کرد و در نزدیکی یک شکاف یخی متوقف شد. دنیس به ارتفاع 7400 متری رسیده بود و کمتر از 700 متر تا فتح قله فاصله داشت. بعد از یرزی کوکوچکا هیچکس این قله را زمستانه صعود نکرده بود. سرعت باد به 60 کیلومتر در ساعت رسیده بود و خوش شانسی های روز قبل به دنیس گوشزد می کرد که ممکن است امروز هماند روز قبل خوش شانس نباشد. او که در ابتدای تصمیم به صعود انفرادی به این فکر کرده بود که باید زنده بماند، از ادامه صعود انصراف داد.
دنیس در اینجا تصمیم مهمتری نیز گرفت. او در برودپیک خود را بازنشسته کرد و دیگر نمی خواست به این سبک صعودها بازگردد. در ذهن او تصمیم جدید شکل گرفته بود. دنیس تصمیم گرفت از این پس به سنگنوردی روی آورد و به درجه صعود 5/13 در سنگنوردی برسد.