ادم مغزی و ادم ریوی
پزشکی در کوهستان, دانش کوهستان, کوهنوردی

بیماری ادم ریوی و ادم مغزی

پس از صعود به ارتفاعات بلند و ماندن برای مدت طولانی ممکن است دچار بیماری ادم ریوی و ادم مغذی شویم. ارتفاع ،چالشی عمده برای تازه واردان مرز ایمنی در ارتفاعات به نازکی لبه تیغ است.

بیماری ارتفاع زدگی چیست

بسیاری از مرگ ها و تجربیات نزدیک مرگ نتیجه اشتباهات انسان است که به وسیله اثرات ارتفاع زیاد ایجاد می شود یا در اثر آن تشدید می شود. وقتی بالای 2400 متر صعود می کنند در برابر کوه گرفتگی آسیب پذیر هستید


هوای رقیق اورست چگونه باعث ادم مغزی یا ادم ریوی می شود؟

هوا ، چه در قله اورست و چه در سطح دریا ، حاوی 21 درصد اکسیژن است . اما در ارتفاعات بالا ، تراکم هوا تغییر می کند هوا رقیق می شود. هوای رقیق به همان اندازه هوای بسیار فشرده و متراکم سطح دریا غنی از اکسیژن نمی باشد. در قله کوه اورست ، بیش از 8840 متر بالای سطح دریا ، فشار اتمسفری یک سوم فشار اتمسفری سطح دریاست.

 

دیوی بری شیرز کوهنوردی در چنین ارتفاعاتی را ، حتی بدون کپسول اکسیژن ، معادل با ” دویدن بر روی تردمیل و نفس کشیدن به وسیله یک نی ” توصیف می کند.

به دلایلی که کاملا درک نشده است ، هر فرد به طور متفاوتی به ارتفاع بالا واکنش نشان می دهد. اما در کوه هایی به بلندی اورست ، هیچ کس ایمن نیست.
اولین اثری که کوه نورد با رسیدن به ارتفاعات بالاتر متوجه خواهد شد ، بالا رفتن سرعت تنفس است. هر نوع فعالیت ، حتی خوردن غذا یا خزیدن به داخل کیسه خواب ، کوه نورد را دچار تنگی نفس می کند.ضربان قلب هم بالا می رود ، به اندازه 140 ضربه در دقیقه ، و خون غلیظ می شود ، که احتمال لخته شدن یا سکته های مغزی را افزایش می دهد.

 

این واکنش های جسمانی شیوه بدن برای مقابله با محرومیت از اکسیژن ، که hypoxia هم نامیده می شود ، می باشد.
ارتفاع تمام جنبه های زندگی کوه نورد را تحت تاثیر قرار می دهد. کمبود اشتها رویدادی شایع و بالقوه خطرناک است چون خوردن غذا و آب برای کوه نوردان بسیار مهم می باشد . خواب کافی هم می تواند یک مشکل باشد ، چون اکثر افراد دچار بی خوابی می شوند یا در می یابند که مکررا در طول شب بیدار می شوند.

ادم مغزی

ادم مغزی و ادم ریوی

این اثرات مشکل ساز ، با وجود اینکه نامطلوب هستند ، بندرت مرگ آور هستند. اما وقتی کوه نورد بالاتر می رود ، هوا رقیق تر می شود ، و محرومیت از اکسیژن می تواند سریعا تشدید شود و منجر به شرایط پزشکی بسیار خطرناک تری شود : ادم ریوی ناشی از ارتفاع زیاد (HAPE ) و ادم مغزی ناشی از ارتفاع زیاد (HACE ) .

مشخصه HAPE تجمع مایعات در ریه هاست . این وضعیت با بیشتر شدن ارتفاع بدتر می شود. در صورتی که قربانی سریعا به ارتفاعات پایین تر فرود نیاید ، عملا در مایعات داخلی اش غرق خواهد شد.
بیماری HACE زمانی روی می دهد که بدن ، که در حال تلاش برای بدست آوردن اکسیژن کافی است ، با افزایش جریان خون سعی در جبران دارد ؛ این کار می تواند سبب تورم مغز شود. از دست دادن هماهنگی و تحلیل رفتگی ذهنی – از جمله توهم – که بر اثر HACE روی می دهد می تواند سریعا وضعیت های خطرناکی را ایجاد کند.

مشخص شده است کوه نوردانی که دچار کوه گرفتگی می شوند ، با دوستان خیالی صحبت می کنند ، رویاهای عجیب می بینند ، و تماس با واقعیت را از دست می دهند.

برخی لباس های شان را در آورده اند چون در بیواک های ارتفاع بالا بر اثر انجماد مرده اند. در زمان های قدیم در 1933 ، فرانک اسمیت گزارش کرد که اشیا در حال لرزش عجیبی را می بیند که در هوا بال می زنند. هم تیمی های او به شوخی از آنها به ” قوری های لرزان فرانک ” یاد می کنند ، اما این زوال عقلی موضوعی خنده دار نیست .

ادم مغزی و ادم ریوی

مراحل ادم مغزی و ادم ریوی

روایتی از ارتفاع زدگی

همانگونه که چارلز اس. هوستون کوه نورد و کارشناس ارتفاع در کتاب ” اورست : کوه بی رحم ” توضیح داده ، ” HACE وظایف عالی مغز – قضاوت ، درک ، حافظه و اراده را ضعیف می کند . بسیاری از فجایع ارتفاع بالا بر اثر کند شدن این توانایی ها روی داده است. نزدیک قله اورست ، هر کوه نوردی در معرض خطر قابل توجهی است ؛ زمانی که تفکر دقیق حیاتی است ، کوه نوردان دچار بیشترین اختلال می شوند. “

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *