ترس مانند عشق-خشم-شادی و غم واندوه یکی از احساسات مرکزی انسان است. ترس از قسمت ابتدایی ترین سیستم ما کنترل می شود و حتی ذهن پیشرفته را نیز غیرفعال می کند. ترس برای زنده ماندن کوهنوردان افراطی ضروری است. در ایم مقاله ار سری دانش کوهستان در مورد ترس در کوهنوردی بحث خواهیم کرد.
این کاملا طبیعی است که بدن در معرض خطر،به علائم اضطراب واکنش نشان می دهد،دراین حالت قلب برای استفاده فوری خون بیشتری را به عضلات فشار می دهد.افزایش میزان تنفسی باعث تهویه،،و حالت بهتر می شود.
ترس
ترس را به عنوان یک دوست عاقل تحسین کنید. ترس ما را در شرایطی که مجبوریم برای شناختن یک خطر بالقوه عمل نمائیم، کمک می کند و این باعث می شود که ما وضعیت واقعی را ارزیابی کنیم و بدانیم آیا امکان ادامه راه و جلو رفتن هست یا نه؟
پس ترس به عنوان دوست خوب در کوه باید شناخته شود. ترس باعث به حداقل رساندن خطر می شود و مورد ایمنی را پیش رو قرار می دهد، بنابراین ترس درمیان کوهنوردان باید یک سیستم حفاظت کننده قلمداد شود.
با کلامی دیگر، موفقیت شگفت انگیز در هر شرایطی اینکه ترس برای ادامه زندگی با موفقیت تسلط می یابد. برای این موفقیت و ادامه زندگی و از نظر قوانین روان شناختی ترس بهترین ارمغان را در سطوح اضطراب به ما می اگر شما بطور کامل بدون ترس هستید عملکرد نیز بد است”.
گاهی انتخاب همنورد مناسب در کوهنوردی نیز در ترس ما بسیار مهم می باشد.

جایگاه ترس در کوهنوردی
دراین مورد مثالی بیاورم
بچه هایی که هنوز یاد نگرفته اند یک خیابان پر ترافیک خطرناک است، بدون ترس در وجودشان از این خیابان عبور می کنند.یا، افرادی که ندانسته و بعلت کمبود آگاهی از خطر بهمن،وارد یک شیب آسیب پذیر و بهمن زا می شوند. ترس عاملی است که شما راه های ایمن را جستجو کنید.
در کوهنوردی علاوه بر آموزش های فیزیکی و علوم مهم و گسترده آن، بنوعی باید سر و ذهن را تمرین داد. ترس در شرایطی خاص کاملا طبیعی است و نباید از آن غافل شد. تنفس راحت و ریه ها را پر از هوای تازه نمودن می تواند دوباره حالت مطلوب را برای کوهنورد بوجود بیاورد.
ترس در شرایط خطرناک محافظ کوهنورد است
ترس را باید گاهی یک” چیز مثبت” قلمداد نمود. ما در کوهنوردی درس زندگی می آموزیم و ترس در شرایطی خطرناک برای کوهنورد بگونه ای شکست ناپذیر و پویایی بوجود می آورد و صفحه تجربه دیگری به کتاب دانش زندگی او می افزاید.
با سخنی دیگر “مفهوم ترس رها کردن نیست بلکه بوجود آوردن فضایی از آرامش برای فکر است که راه های ایمن جستجو شوند”و کوهنورد هوشمند باید در شرایط حاد از ترس استفاده نماید و این یکی از محاسن وجود ترس برای شناختن محدویت ها و مرزها است و تجارب مرزی را تجربه تجربه های موفق را فعال نمودن”
کلمه جادویی” موفقیت” را باید همگام با زندگی نمود.در صعودها با توجه به شرایط حاد گاهی لازم است به عقب برگردیم برای فرصت دادن به فکرمان که بتوانیم در آرامش راه خودرا به درجه بعدی و مسیربعدی ادامه دهیم.
کوهنوردان با تجربه در همگامی با همنوردان تازه کار و دارای ترس،ضمن صبوری و آرامش در صورت امکان باشوخ طبعی و کلامی دلنشین فضایی خوشایند را بوجود بیاورند که همنوردان جوان با امید بیشتری گام در کوهستان بگذارند.