بیرمی از اون قله هایی هستش که وقتی ارتفاعش رو میشنوی پیش خودت لبخند میزنی و میگی صعودش کاری نداره ولی بعد که میشنوی توی مسیرش هفت خان داره به فکر فرو میری. وقتی هم که به خان اول میرسی نظرت کمی عوض میشه و از خان سوم به بعد کلا نظرت در مورد همه چیز عوض میشه. با افزایش ارتفاع دید بهتری از منطقه پیدا می کنی و مسحور مناظر اطرافت میشی. وقتی هم روی یال نهایی میرسی باد خنک از یادت میبره که بوشهر جایی ساحلی و گرمه. این گرما رو موقعی که برگشتی و از وسط نخلستان ها می گذری کامل حس می کنی و از دیدن نخلستان ها لذت میبری می کنی.
در جهت تکمیل پروژه ی پیکسل به پیکسل ایران، با بهره گیری از هنر معرق و با استفاده از چوب های پرتغال، عناب، زرشک، فلز مس و فلز برنج این پیکسل که برروی آن شعری از طبیب اصفهانی نقش بسته است را ساخته و بر فراز قله ی بیرمی با آن عکاسی نمودم.
بام استان بوشهر
بنازم به بزم محبت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند
به پا گر خلد خار آسان بر آرم
چه سازم به خاری که بر دل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم
که از گریه ام ناقه در گل نشیند
#طبیب_اصفهانی