او ازسنگ نوردی را تقریبا همه می توانند در سبک مبتدی انجام دهند. این ورزش را با نام آشنای صخره نوردی نیز می شناسند در این ورزش محدودیت سنی وجود ندارد و از خردسالان تا بزرگسالان به شرط داشتن توان جسمی و حرکتی و تحت نظر یک مربی کارآزموده این ورزش را می توان آموخت. برای پیشرفت در این ورزش باید آمادگی جسمانی و ذهنی خود را افزایش داد. یک کوهنورد خوب با تسلط به فنون سنگنوردی می تواند قلل فنی و سرسخت را صعود نماید.
سنگ نوردی اسپرت sport rock climbing
این سبک سنگ نوردی شامل سنگنوردی در مسیرهایی با طول کمتر از 25 متر و به کمک طناب از زمین می باشد. در این سبک، سنگ نورد یا اتکا به آموزش ها و تجهیزات مناسب و با اتکا به توان جسمی خود صعود می کند

سنگ نوردی طییعت
سنگ نوردی بولدرینگ bouldering
در این سبک سنگ نوردی، طول مسیرها کمتر از 15 متر می باشد. در این سبک سنگ نوردی از طناب استفاده نمی شود و بجای طناب از تشک های مخصوص جهت جلوگیری از برخورد با زمین انجام می پذیرد. بولدرینگ بسیار تکنیکی و مهارتی می باشد.
سنگ نوردی سالنی
این سبک سنگ نوردی را صعودهای ورزشی می نامند. در واقع شبیه سازی سنگ نوردی اسپرت می باشد که به مرور زمان و با افزایش تکنیک های سنگ نوردی، به صورا رشته ی ورزشی مستقل تبدیل شد. در سالن های سنگ نوردی از دیواره هایی از جنس چوب و یا فایبرگلاس استفاده می شود. گیره های مصنوعی توسط پیچ و مهره به دیواره ها متصل می گردند.
صعودهای ورزشی شامل سه رشته شامل : سرطناب، سرعت و بولدرینگ می باشد.
صعود سرطناب
نام دیگر این رشته ” سختی مسیر” می باشد. در این رشته ورزشکار مسیری را بر روی دیواره ی بلند طی می کند. امتیاز او بر اساس تعداد گیره هایی که گرفته است مشخص می گردد. در این ورزش سنگ نورد توسط اتصال طناب به هارنس و حمایت از پایین، حمایت می شود و موظف است در طول مسیر طناب خود را از میانی های مسیر( اسلینگ) عبور دهد
صعود سرعت
در این رشته سنگ نورد باید مسیر 15 متری طراحی شده توسط فدراسیون جهانی را در کمترین زمان ممکن طی کند که رکورد این صعود 5.68 ثانیه و در اختیار رضا علیپور از ایران می باشد. در این صعود حمایت از بالا انجام می پذیرد.
بولدرینگ
شبیه بولدرینگ در طبیعت می باشد. در این رشته سنگنورد باید مسیر با درجه ی سختی بالا را صعود نماید و همچنین او از طناب حمایتی استفاده نمی کند و برای جلوگیری از برخورد ورزشکار به زمین از تشک های مخصوص استفاده می شود. در بولدرینگ سنگ نورد می تواند بیش از یک بار روی مسیر تلاش کند. امتیاز وی با تعداد تلاش های روی مسیر و همچنین تعداد مسیرهایی که کامل صعود شده اند محاسبه می شود.
سنگ نوردی سالنی در ایران زیرنظر فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی فعالیت می کند. در مرداد سال 1390 برای اولین بار با هفت ورزشکار مرد و سه ورزشکار زن به مسابقات جهانی ایتالیا اعزام شد
دیواره نوردی
در این ورزش طول صعود بیش از یک طول طناب یعنی 50 متر می باشد. یک دیواره از چندین مسیر پی در پی تشکیل می شود که مجموع آنها بیش از 50 متر می باشد. دیواره ها به دو سبک صعود طبیعی و صعود مصنوعی به کمک ابزار صعود می شوند. از جمله دیوارهای معروف ایران می توان به دیواره علم کوه، دیواره بیستون، دیواره یافته، دیواره لجور، دیواره شروین، دیواره پل خواب و … اشاره نمود. در این ورزش توجه به تکنیک های پیشرفته سنگنوردی و حوادث آن هنگام فرود ضروری می باشد
چگونه سنگ نوردی را آغاز کنیم؟
این ورزش دارای مقدماتی از جمله نحوه ی گرفتن گیره های دست و پا می باشد. گیره به محل قرارگرفتن دست بر روی سنگ گفته می شود. گیره های سنگی دارای انواع مختلفی می باشد. ازجمله ی انواع گیره ها می توان به گیره های دستی، انگشتی، ناخنی، اصطحکاکی، معکوس و … اشاره نمود. می توان تحت آموزش یک فرد خبره یا یک مربی سنگنوردی این ورزش را در طبیعت یا سالن آموزش دید.
این ورزش نیازمند آمادگی جسمانی مناسب و فراگیری تکنیک های سنگنوردی می باشد.